- маҳак
- [محک]а. санге, ки тилло ё нуқраро ба он соида, сара ё носара будани он ва ё иёри онҳоро муайян мекунанд: санги маҳак; маҳак задан ба воситаи маҳак муайян кардани сараву носара будани тилову нуқра
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.